Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Zwoleniu

UZASADNIENIE

Sąd ustalił następujący stan faktyczny.

P. S. był kierownikiem budowy budynku mieszkalnego jednorodzinnego wg. projektu (...) wraz z infrastrukturą w miejscowości P. przy ul. (...) na działce nr (...) której inwestorami byli S. i B. małżonkowie G. (zeznania świadka S. G. k. 82, zeznania B. G. k. 89).

W dniu 8 czerwca 2021 r. pracownicy Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Z. A. G. i K. B. przeprowadzali kontrolę robót budowlanych prowadzonych na działce nr (...) przy ul. (...) w P.. W czasie kontroli pracownicy (...) stwierdzili, że na terenie budowy nie została umieszczona tablica informacyjna oraz ogłoszenie zawierające dane dotyczące bezpieczeństwa pracy i ochrony zdrowia (protokół kontroli k. 11-12, zeznania A. G. k. 81v-82, 93v).

P. S. był kierownikiem budowy budynku mieszkalnego jednorodzinnego wg. projektu powtarzalnego (...) wraz z infrastrukturą w Z. przy ul. (...) na działce nr (...) której inwestorami byli M. i M. małżonkowie R..

W dniu 2 czerwca 2021 r. pracownicy Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Z. A. G. i K. B. przeprowadzali kontrolę robót budowlanych prowadzonych na działce nr (...) przy ul. (...) w Z.. W czasie kontroli pracownicy (...) stwierdzili, że na terenie budowy nie zostało umieszczone ogłoszenie zawierające dane dotyczące bezpieczeństwa pracy i ochrony zdrowia oraz nie został sporządzony plan bezpieczeństwa i ochrony zdrowia na budowie (protokół kontroli k. 37-38, zeznania A. G. k. 81v-82, 93v).

Obwiniony P. S. nie przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów i wyjaśnił, że tablice informacyjne były na pewno tylko, że w czasie kontroli te tablice były zdjęte przez inwestora. Stwierdził, że to inwestor za to odpowiada, zaś on nie jestem kierownikiem budowy w pełnym słowa tego znaczeniu to znaczy, że on nie ustawia tablicy. Jeżeli na budowie nie ma tablicy to informuję inwestora aby taka tablice powiesił. Jeśli chodzi o niesporządzenie planu bezpieczeństwa i ochrony zdrowia na budowie to taki plan musi być sporządzony przy zatrudnieniu powyżej 20 pracowników przez 30 dni roboczych, natomiast on takiej działalności nie prowadzi i taki obowiązek go nie dotyczył. Na budowach na których były prowadzone kontrole od ponad roku nikt nie pracował. Z inwestorami był umówiony w ten sposób, że podejmuje się pełnienia obowiązków kierownika budowy i do pilnowania żeby budynek był wykonany zgodnie z projektem (wyjaśnienia obwinionego k. 88v).

Sąd nie uznał za przekonywające wyjaśnień obwinionego, które stanowią jedynie przyjętą linię obrony, wyjaśnienia obwinionego pozostają w sprzeczności z przepisami prawa budowlanego i nie mogły doprowadzić do spodziewanego przez obwinionego efektu.

Sąd uznał za wiarygodne zeznania świadków A. G. (k. 81v-82, 93v), S. G. (k. 82) oraz B. G. (k. 89). Zeznania tych świadków są logiczne, spójne i znajdują potwierdzenie w treści dokumentów w szczególności protokołów kontroli (k. 11-12 i 37-38).

Na podstawie całokształtu materiału dowodowego przeprowadzonego w toku postępowania Sąd zważył co następuje.

Zgodnie z art. 45a ustawy z dnia 7 lipca 1994 roku Prawo budowlane (j.t. Dz. U. z 2021 r. poz. 2351 z późn. zm.) przed rozpoczęciem budowy kierownik budowy jest obowiązany:

1) zabezpieczyć teren budowy lub rozbiórki;

2) potwierdzić wpisem w dzienniku budowy otrzymanie od inwestora zatwierdzonego projektu budowlanego oraz, o ile jest wymagany - projektu technicznego;

3) umieścić na terenie budowy, w widocznym miejscu:

a) tablicę informacyjną oraz

b) ogłoszenie zawierające dane dotyczące bezpieczeństwa pracy i ochrony zdrowia – w przypadku budowy, na której przewiduje się prowadzenie robót budowlanych trwających dłużej niż 30 dni roboczych i jednoczesne zatrudnienie co najmniej 20 pracowników lub przewidywany zakres robót budowlanych przekracza 500 osobodni.

Zgodnie z art. 45b ust 3 ustawy tablicę informacyjną umieszcza się w miejscu widocznym od strony drogi publicznej lub dojazdu do takiej drogi, na wysokości umożliwiającej jej odczytanie, zaś art. 45b ust. 4 ustawy stanowi, że tablicę informacyjną umieszcza się do czasu:

1) uzyskania decyzji o pozwoleniu na użytkowanie - w przypadku budowy obiektów budowlanych wymagających tej decyzji;

2) niezgłoszenia przez organ nadzoru budowlanego sprzeciwu, w drodze decyzji, do zawiadomienia o zakończeniu budowy - w przypadku obiektów budowlanych wymagających zgłoszenia zakończenia budowy;

3) zakończenia robót - w przypadku robót budowlanych innych niż wymienione w pkt 1 i 2.

Natomiast zgodnie z art. 21a ust. 1 ustawy kierownik budowy jest obowiązany, w oparciu o informację, o której mowa w art. 20 ust. 1 pkt 1b, sporządzić lub zapewnić sporządzenie, przed rozpoczęciem budowy, planu bezpieczeństwa i ochrony zdrowia, uwzględniając specyfikę obiektu budowlanego i warunki prowadzenia robót budowlanych, w tym planowane jednoczesne prowadzenie robót budowlanych i produkcji przemysłowej.

Art. 21 ust. 1a ustawy stanowi, że plan bezpieczeństwa i ochrony zdrowia na budowie sporządza się, jeżeli:

1) w trakcie budowy wykonywany będzie przynajmniej jeden z rodzajów robót budowlanych wymienionych w ust. 2 lub

2) przewidywane roboty budowlane mają trwać dłużej niż 30 dni roboczych i jednocześnie będzie przy nich zatrudnionych co najmniej 20 pracowników lub pracochłonność planowanych robót będzie przekraczać 500 osobodni.

Wśród przewidzianych w art. 21 ust. 2 ustawy robót budowlanych wymagających sporządzenia planu bezpieczeństwa i ochrony zdrowia na budowie jest m.in. prowadzenie robót budowlanych których charakter, organizacja lub miejsce prowadzenia stwarza szczególnie wysokie ryzyko powstania zagrożenia bezpieczeństwa i zdrowia ludzi, a w szczególności przysypania ziemią lub upadku z wysokości.

Odnosząc się do poszczególnych uchybień wskazać należy, że wbrew twierdzeniom obwinionego to do kierownika budowy należy umieszczenie na ternie budowy tablicy informacyjnej. Obowiązek ten wynika wprost z art. 45a pkt. 3 lit. a) ustawy, zaś okres na jaki tablica informacyjna na terenie budowy jest umieszczana określa art. 45b ust. 4 ustawy. To do obowiązków kierownika budowy należy więc dbałość o to, aby tablica informacyjna była umieszczona na terenie budowy przez cały okres od rozpoczęcia robót do zaistnienia jednego ze zdarzeń określonych w art. 46b ust. 4 ustawy.

Odnosząc się do obowiązku umieszczenia na terenie budowy ogłoszenia zawierającego dane dotyczące bezpieczeństwa pracy i ochrony zdrowia to dotyczy on budowy, na której przewiduje się prowadzenie robót budowlanych trwających dłużej niż 30 dni roboczych i jednoczesne zatrudnienie co najmniej 20 pracowników lub przewidywany zakres robót budowlanych przekracza 500 osobodni. W przypadku obu budów na których kierownikiem był obwiniony obowiązek ten wynikał z faktu, że przewidywany zakres robót budowlanych przekracza 500 osobodni. Zgodnie z art. 129 § 1 k.p. czas pracy nie może przekraczać 8 godzin na dobę i przeciętnie 40 godzin w przeciętnie pięciodniowym tygodniu pracy w przyjętym okresie rozliczeniowym nieprzekraczającym 4 miesięcy. 500 osobodni odpowiada więc 4000 roboczogodzin. Mając na uwadze wielkość i charakter obu inwestycji w których powierzchnia użytkowa wynosi 127 m ² i 130 m ², przewidywany zakres robót budowlanych przekracza 4000 roboczogodzin. Wskazany przez A. G. sposób określenia przewidywanego zakresu robót budowlanych na podstawie kosztorysu obiektu budowlanego i danych podawanych przez Główny Urząd Statystyczny (k. 93v) jednoznacznie dowodzi, że na oskarżonym jako kierowniku budowy spoczywał obowiązek umieszczenia na terenie budowy ogłoszenia zawierającego dane dotyczące bezpieczeństwa pracy i ochrony zdrowia.

Odnosząc się natomiast do obowiązku sporządzenia planu bezpieczeństwa i ochrony zdrowia na budowie to wynikał on z faktu prowadzenia robót budowlanych których charakter, organizacja lub miejsce prowadzenia stwarza szczególnie wysokie ryzyko powstania zagrożenia bezpieczeństwa i zdrowia ludzi, a w szczególności upadku z wysokości. O istnieniu takiego obowiązku obwiniony niewątpliwie miał świadomość skoro w oświadczeniu z dnia 10 października 2019 r. jakie złożył do Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego P. S. oświadczył m.in., że sporządził plan bezpieczeństwa i ochrony zdrowia (k. 92). Jak wynika z materiału dowodowego oświadczenie to jednak nie było zgodne z prawdą.

Dopuszczając się powołanych wyżej uchybień obwiniony wyczerpał ustawowe znamiona wykroczeń określonych w art. 93 pkt. 4 prawa budowlanego oraz w art. 93 pkt. 6 prawa budowlanego, zgodnie z którym kto przystępuje do budowy lub prowadzi roboty budowlane bez dopełnienia wymagań określonych w art. 41 ust. 4, art. 42, art. 44, art. 45 i art. 45a, oraz wykonuje roboty budowlane w sposób odbiegający od ustaleń i warunków określonych w przepisach, pozwoleniu na budowę lub rozbiórkę bądź w zgłoszeniu budowy lub rozbiórki, bądź istotnie odbiegający od zatwierdzonego projektu podlega karze grzywny.

Obwiniony przypisanych mu czynów dopuścił się umyślnie w zamiarze bezpośrednim wiedział bowiem jako osoba wykształcona i od wielu lat będąca kierownikiem budowy o obowiązkach wynikających z pełnienia tej funkcji, jednak obowiązku te zlekceważył i prowadził roboty budowlane bez zachowania opisanych wyżej wymogów.

Obwiniony jest w czasie popełnienia przypisanych mu czynu był osobą dorosłą, dojrzałą życiowo i w pełni zdającą sobie sprawę ze znaczenia swoich czynów. Jednocześnie żaden z przeprowadzonych dowodów nie wskazuje na to, aby nie można było wymagać od obwinionego zachowania zgodnego z prawem, nie zachodziły także żadne okoliczności, które uwalniałyby obwinionego od odpowiedzialności karnej, to jest wyłączające bezprawność czynu bądź winę.

Wobec powyższego wina obwinionego nie budziła wątpliwości.

Przypisane obwinionemu czyny zgodnie z art. 93 p.b. w zw. z art. 24 ust. 1 k.w. zagrożone były karą grzywny w wysokości od 20 do 5000 złotych. Zgodnie z art. 9 § 2 k.w. jeżeli jednocześnie orzeka się o ukaraniu za dwa lub więcej wykroczeń, wymierza się łącznie karę w granicach zagrożenia określonych w przepisie przewidującym najsurowszą karę, co nie stoi na przeszkodzie orzeczeniu środków karnych na podstawie innych naruszonych przepisów.

Przystępując do wymiaru kary Sąd jako okoliczności obciążające uznał ilość oraz charakter uchybień przepisom prawa budowlanego, natomiast jako okoliczność łagodzącą Sąd uwzględnił dotychczasową niekaralność obwinionego.

Uwzględniając przytoczone okoliczności oraz kierując się dyrektywami określonymi w art. 33 § 1 i 2 k.w. Sąd wymierzył obwinionemu na podstawie art. art. 93 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane w zw. z art. 9 § 2 k.w. w zw. z art. 24 § 1 i 3 k.w. za przypisane wykroczenia łącznie karę 300 zł. grzywny. W ocenie Sądu rodzaj kary oraz jej wysokość będą adekwatne do stopnia winy obwinionego i współmierne do stopnia społecznej szkodliwości popełnionych czynów. Kara ta zdaniem Sądu spełni wobec obwinionej cele represyjno - resocjalizacyjne, a także winna spełnić swe cele w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa.

W ocenie Sądu sytuacja majątkowa i osobista obwinionego pozwoli mu, bez narażenia siebie i rodziny na znaczny niedostatek uiścić grzywnę w orzeczonej wysokości, a jednocześnie orzeczona kara będzie realną dolegliwością dla obwinionego, adekwatną do charakteru popełnionych czynów oraz warunków osobistych, rodzinnych, a także sytuacji majątkowej i jej możliwości zarobkowych.

Na podstawie art. 119 Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia w związku z art. 627 Kodeksu postępowania karnego Sąd zasądził od obwinionego na rzecz Skarbu Państwa koszty postępowania w wysokości 150 złotych. Na koszty te złożyły się zryczałtowane wydatki postępowania w łącznej wysokości 120 złotych (za czynności wyjaśniające oraz postępowanie przed Sądem I instancji) oraz opłata w wysokości 10% nałożonej grzywny, to jest 30 złotych (art. 3 ust. 1 w związku z art. 21 ust. 2 ustawy z 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych, Dz.U. z 1983 Nr 49 poz. 223 z późn. zm.).

Mając na uwadze powyższe Sąd orzekł jak w wyroku.