Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Zwoleniu

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 358/22

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.USTALENIE FAKTÓW

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.

J.

L.

S.

w dniu 22 sierpnia 2022 roku w Z., woj. (...) w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem Skarb Państwa reprezentowany przez Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej w Z. w kwocie 3.000 złotych w ten sposób, że podrobiła dokument w postaci „Wniosku o wypłatę dodatku węglowego” podając dane swojej teściowej J. S. oraz podrabiając jej własnoręczny podpis, który to dokument przedłożyła jako autentyczny w siedzibie Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w Z., wprowadzając ten organ w błąd co do tożsamości wnioskodawcy

- tj. o przestępstwo z art. 286 § 1 k.k. w zb. z art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1.  Zamieszkiwanie J. S. z mężem A. S., który jest synem J. S. (lat 85) oraz synem w miejscowości (...), gm. Z..

Opiekowanie się przez J. S. od 12 lat jej chorą (po udarze) teściową J. S., zamieszkałą pod tym samym adresem, w budynku gospodarczym przystosowanym na budynek mieszkalny.

Zamieszkiwanie B. S. i jej męża S. S. (2), który jest synem J. S. w drugiej połowie domu zajmowanego przez jego matkę J. S..

Pobieranie przez J. S. emerytury teściowej oraz jej zasiłku z tytułu niepełnosprawności, robienie zakupów, pielęgnowanie i opiekowanie się teściową, dokładanie się finansowo w sezonie grzewczym do opału oraz do opłat za energię elektryczną. Przekazywanie przez J. S. szwagrowi S. S. (2) co roku po 900 złotych na opał, zaś w roku 2022 kwoty 1.500 złotych, a następnie kolejne 1.500 złotych za otrzymany dodatek węglowy.

2. Wypełnienie i złożenie przez J. S. w dniu 22 sierpnia 2022 roku do Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w Z. wniosku o wypłatę dodatku węglowego podając we wniosku dane swojej teściowej J. S. wraz z podrobionym jej własnoręcznym podpisem (...). Podpisanie się przez J. S. we wniosku nazwiskiem (...).

Podpisywanie się przez J. S. i jej teściową J. S. imieniem i nazwiskiem (...).

Złożenie wniosku o wypłatę dodatku węglowego także przez B. S. żonę S. S. (2) (synową J. S.) w MOPS w Z. w dniu 23 sierpnia 2022 roku. Poinformowanie B. S. pismem z dnia 07 października 2022 roku o pozostawieniu jej wniosku o dodatek węglowy bez rozpoznania z uwagi na to, że dzień wcześniej został już złożony wniosek o wypłatę dodatku węglowego dla gospodarstwa domowego pod adresem (...), (...)-(...) Z..

3. Przyznawanie dodatku węglowego, gdy taki wniosek złożono dla więcej niż jednego gospodarstwa domowego i mających ten sam adres zamieszkania - wnioskodawcy, który złożył wniosek jako pierwszy.

Wydanie przez Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej w Z. w dniu 04 października 2022 roku informacji o przyznaniu dodatku węglowego dla J. S., zam. (...), (...)-(...) Z. w kwocie 3000,00 złotych jednorazowo.

4. Niekaralność J. S..

wyjaśnienia oskarżonej J. S.

k.72v, 41-42

zeznania świadka A. S.

k. 19-20, 73

zeznania świadka B. S.

k. 31-32, 73

wniosek o wypłatę dodatku węglowego

k.6-11

zeznania świadka S. S. (2)

k. 36, 73

pismo MOPS w Z. z dnia 24.10.2022r.

k. 1

pełnomocnictwo

J. S.

k. 26

informacja Burmistrza Z. z dnia 07.10.2022r.

k.33

informacja o przyznaniu dodatku węglowego z dnia 04 października 2022r.

karta karna

k.5-6

k. 47

Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

……………

…………………….

……………………………………………………………………………………………………..

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

……………………………………………………………………………….……….

………………………………..

……………

1.OCena DOWOdów

1.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1-3

wyjaśnienia oskarżonej J. S.

Za częściowo wiarygodne Sąd uznał wyjaśniania oskarżonej, która w toku postępowania przygotowawczego przyznała się do popełnienia zarzucanego jej czynu. Oskarżona przyznała, że złożyła wniosek o dodatek węglowy w imieniu teściowej J. S., na którym podpisała się za teściową. W tym zakresie wyjaśnienia złożone przez oskarżoną znajdują potwierdzenie w zgromadzonym w sprawie materiale dowodowym. Ponadto znajdują potwierdzenie w dowodowych zgromadzonych w aktach sprawy uznanych przez Sąd za wiarygodne.

1-3

zeznania świadka A. S.

zeznania świadka B. S.

zeznania świadka S. S. (2)

W przedmiotowej sprawie zostali przesłuchani świadkowie A. S., B. S. i S. S. (2) na okoliczności objęte zarzutem. Z ich zeznań wynika, że oskarżona na wniosku o przyznaniu dodatku węglowego podpisała się za swoja teściową J. S.. W świetle całokształtu materiału dowodowego nie budzą wątpliwości ich zeznania, z których wynika, że oskarżona podrobiła dokument w postaci „wniosku o wypłatę dodatku węglowego” podając w nim dane swojej teściowej J. S. oraz podrabiając jej własnoręczny podpis, który to dokument następnie przedłożyła jako autentyczny w siedzibie Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w Z..

wniosek o wypłatę dodatku węglowego

Sąd uznał za wiarygodne również pozostałe przeprowadzone w toku postępowania dowody albowiem dokumenty te nie budzą wątpliwości Sądu.

2

pełnomocnictwo

pismo MOPS w Z. z dnia 24.10.2022r.

informacja Burmistrza Z. z dnia 07.10.2022r.

informacja o przyznaniu dodatku węglowego z dnia 04 października 2022r.

karta karna

1.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

2

wyjaśnienia oskarżonej J. S.

Nie są natomiast wiarygodne zdaniem Sądu wyjaśnienia oskarżonej złożone w toku postępowania sądowego, w których nie przyznaje się do winy tłumacząc, że na przedmiotowym wniosku podpisała się swoim imieniem i nazwiskiem i na wniosku widnieje jej podpis. W przekonaniu Sądu tę część relacji oskarżonej należy traktować jako wyraz przyjętej przez nią linii obrony, która zmierzała do umniejszenia swojej winy. Nie są przekonujące wyjaśnienia oskarżonej o braku świadomości bezprawności czynu polegającego na podrobieniu podpisu. Zakaz podpisywania dokumentów imieniem i nazwiskiem innej osoby należy bowiem do podstawowych reguł obowiązującego porządku prawnego. Z doświadczenia życiowego wynika, że nawet osoby o niewielkiej wiedzy prawniczej są świadome tego zakazu.

1.PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

⊠

1.3.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

I.

J. S.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Mając na względzie dokonaną ocenę zebranego w sprawie materiału dowodowego i poczynione na jej podstawie ustalenia faktyczne Sąd uznał, że J. S. swoim zachowaniem wyczerpała znamiona przestępstwa z art. 286 § 1 k.k. w zb. z art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.

Przepis art. 286 § 1 k.k. stanowi, że karze podlega ten, kto, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadza inną osobę do niekorzystnego rozporządzenia własnym lub cudzym mieniem za pomocą wprowadzenia jej w błąd albo wyzyskania błędu lub niezdolności do należytego pojmowania przedsiębranego działania. Czynność wykonawcza w przypadku przestępstwa oszustwa jest złożonym działaniem, którego celem jest doprowadzenie innej osoby do niekorzystnego rozporządzenia mieniem własnym lub cudzym. Wprowadzenie w błąd oznacza zachowanie prowadzące do wywołania (powstania) u danej osoby błędu, a więc fałszywego odzwierciedlenia rzeczywistości w świadomości tej osoby, przy czym przed podjęciem działania przez sprawcę pokrzywdzony nie ma błędnego wyobrażenia o rzeczywistości. Innymi słowy, w sytuacji wprowadzenia w błąd sprawca wywołuje w świadomości pokrzywdzonego fałszywe wyobrażenie (rozbieżność między rzeczywistością a stanem świadomości) o rzeczywistości (wyrok Sądu Najwyższego z 2 grudnia 2002 roku IV KKN 135/00, LEX nr 74478). Oszustwo polegające na doprowadzeniu do niekorzystnego rozporządzenia mieniem poprzez wprowadzenie w błąd jest przestępstwem podwójnie skutkowym. Dla odpowiedzialności karnej konieczne jest bowiem ustalenie, że między zachowaniem sprawcy a skutkiem w postaci błędnego wyobrażenia rozporządzającego mieniem o rzeczywistości, w części określającej elementy istotne z punktu widzenia decyzji o rozporządzeniu mieniem zachodzi związek przyczynowy oraz ustalenie, że między zachowaniem sprawcy, a rozporządzeniem mieniem zachodzi związek przyczynowy (wyrok Sądu Najwyższego z 15 listopada 2002 roku, IV KKN 618/99, LEX nr 75460).

Odnosząc powyższe do przedmiotowej sprawy stwierdzić należy, że oskarżona J. S. w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem Skarb Państwa reprezentowany przez Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej w Z. w kwocie 3.000 złotych w ten sposób, że podrobiła dokument w postaci „wniosku o wypłatę dodatku węglowego” podając dane swojej teściowej J. S. oraz podrabiając jej własnoręczny podpis, który to dokument przedłożyła jako autentyczny w siedzibie Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w Z., wprowadzając ten organ w błąd co do tożsamości wnioskodawcy. Wprowadzenie w błąd miało bowiem doprowadzić do fałszywego wyobrażenia o rzeczywistości, w oparciu o które nastąpić miało niekorzystne rozporządzenie mieniem. Oskarżona niewątpliwie działała umyślnie. Przestępstwo oszustwa określone w art. 286 § 1 jest przestępstwem umyślnym, zaliczanym do tzw. celowościowej odmiany przestępstw kierunkowych. Ustawa wymaga, aby zachowanie sprawcy było ukierunkowane na określony cel, którym w przypadku oszustwa jest osiągnięcie korzyści majątkowej. Sprawca, podejmując zachowanie, musi mieć wyobrażenie pożądanej dla niego sytuacji, która stanowić ma rezultat jego zachowania. Charakterystyczny dla strony podmiotowej tego przestępstwa zamiar bezpośredni powinien obejmować zarówno cel działania sprawcy, jak i sam sposób działania zmierzającego do zrealizowania tego celu. Materiał dowodowy zgromadzony w niniejszej sprawie w sposób jednoznaczny wskazuje, że oskarżona swym bezpośrednim i kierunkowym zamiarem obejmowała zarówno wprowadzenie pokrzywdzonego w błąd i działanie w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, a także to, że w momencie działania mającego na celu uzyskanie dodatku węglowego w kwocie 3.000 złotych obejmowała swym bezpośrednim i kierunkowym zamiarem okoliczność, że pokrzywdzony rozporządzający mieniem czyni to z niekorzyścią dla siebie.

Z kolei przepis art. 270 § 1 k.k. penalizuje zachowania polegające na podrobieniu lub przerobieniu dokumentu celem użycia go jako autentycznego albo użycie takiego dokumentu. Podrobieniem jest wytworzenie przez sprawcę dokumentu od początku, natomiast przerobieniem jest dokonanie zmian w dokumencie już istniejącym. Podkreślić przy tym trzeba również, iż podpisanie dokumentu cudzym imieniem lub nazwiskiem także wypełnia znamiona tego czynu zabronionego z art. 270 § 1 k.k. pod postacią podrobienia. Bez znaczenia dla dokonanej oceny prawnokarnej pozostaje wiedza osoby, której podpis złożono na dokumencie, o fakcie dokonania czynu zabronionego, nawet działanie na prośbę czy z polecenia tej osoby nie wyłącza przestępności zachowania (postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 21 czerwca 2007r. III KK 122/07, LEX nr 310185) Również działanie na korzyść takiej osoby, nawet bez jej wiedzy, w dobrej wierze, nie może powodować, że czynu takiego nie można potraktować jako występku. Sąd w całości podziela pogląd, iż dla bytu przestępstwa z art. 270 § 1 k.k. zupełnie obojętne jest to, czy osoba, której podpis podrobiono na dokumencie, wiedziała o tym lub wyraziła na to zgodę, czy też nie. Dokument jest bowiem podrobiony wówczas, gdy nie pochodzi od osoby, w której imieniu został sporządzony. Podpisanie innej osoby jej nazwiskiem na dokumencie mającym znaczenie prawne, nawet za zgodą tej osoby, stanowi przestępstwo z art. 270 k.k. Dla bytu tego przestępstwa jest przy tym obojętne, czy ktoś poniósł przez to szkodę, czy też nie (por. wyrok SN z dnia 09 września 2002 r. V KKN 29/01 LEX nr 55220, podobnie wyrok SN z 25 października 1979 r. II KR 10/79 OSNPG 1980/11/127).

Odwołując się do argumentów przytoczonych przy ocenie wyjaśnień oskarżonej oraz patrząc przez pryzmat jej doświadczenia życiowego należy stwierdzić, że była ona w pełni świadoma, że złożenie podpisu za inną osobę jest zabronione. Pomimo tego dopuściła się podrobienia powyższego dokumentu w zamiarze użycia go jako autentycznego, a następnie posłużyła się tym dokumentem. O istnieniu zamiaru bezpośredniego kierunkowego świadczy motywacja, na którą wskazywała oskarżona w swoich wyjaśnieniach, tj. chęć pobrania kwoty 3.000 złotych tytułem dodatku węglowego. W momencie podejmowania przypisanego działania przestępnego oskarżona był osobą dojrzałą, w pełni poczytalną. Nie zachodziła żadna okoliczność wyłączająca bezprawność bądź winę oskarżonej. Znajdowała się ona w normalnej sytuacji motywacyjnej, zatem można było od niej wymagać zachowań zgodnych z prawem, a nie zachowań realizujących znamiona przestępstwa.

Wobec powyższego wina oskarżonej nie budziła wątpliwości.

☐

1.1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

J. S.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

…………………………………………………………………………………………………………………………………………………….

⊠

1.4.  Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

1.5.  Umorzenie postępowania

………………..………….

………………………………………………………….

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

…………………………………………………………………………………………………………………………………………………….

☐

1.6.  Uniewinnienie

………………..………….

………………………………………………………….

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

…………………………………………………………………………………………………………………………………………………….

1.KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

J.

L.

S.

I.

II.

III.

Wymierzając J. S. karę za przypisany jej czyn Sąd uwzględnił wszelkie okoliczności, jakie nakazuje brać pod uwagę przepis art. 53 § 1 k.k., zgodnie z którym Sąd wymierza karę według swojego uznania, w granicach przewidzianych przez ustawę, bacząc, by jej dolegliwość nie przekraczała stopnia winy, uwzględniając stopień społecznej szkodliwości czynu oraz biorąc pod uwagę cele zapobiegawcze i wychowawcze, które ma osiągnąć w stosunku do skazanego, a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa.

Jako okoliczność obciążającą w stosunku do oskarżonej za czyn z art. 286 § 1 k.k. w zb. z art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. Sąd przyjął wysoki stopień społecznej szkodliwości tego czynu. Oskarżona swoim zachowaniem dopuściła się popełnienia przestępstwa przeciwko mieniu i przeciwko wiarygodności dokumentów w celu osiągnięcia korzyści majątkowej. Jako okoliczność łagodzącą Sąd wziął pod uwagę jej dotychczasową niekaralność i okazaną skruchę.

Uwzględniając przytoczone okoliczności oraz kierując się dyrektywami określonymi w art. 53 § 1 i 2 k.k., Sąd wymierzył J. S. na podstawie art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 3 k.k. karę 6 miesięcy pozbawienia wolności.

Mając na uwadze właściwości osobiste oskarżonej, Sąd doszedł do przekonania, że orzeczoną karę pozbawienia wolności należy warunkowo zawiesić (art. 69 § 1 i 2 k.k. w zw. z art. 70 § 1 k.k.). W ocenie Sądu wystarczającą reakcją karną w niniejszej sprawie będzie sankcja o charakterze probacyjnym. Skazanie w niniejszej sprawie oskarżona powinna potraktować jako ostrzeżenie aby w przyszłości nie musiała uczestniczyć w innym postępowaniu karnym, bądź też postępowaniu wykonawczym zmierzającym do efektywnego wykonania kary pozbawienia wolności, która została warunkowo zawieszona. Musi bowiem pamiętać, że w sytuacji, gdy znowu naruszy porządek prawny, narazi się na zarządzenie wykonania kary. Okres próby oznaczono na okres 2 lat oceniając, że tylko taki okres próby jest wystarczający do osiągnięcia pożądanych skutków probacyjnych.

Dla wzmocnienia celu w zakresie prewencji indywidualnej zobowiązano oskarżoną do informowania kuratora o przebiegu okresu próby (art. 72 § 1 pkt 1 k.k.).

1.1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

……….……………..

……………………

…………..………..

………………………………..…………………………………….

1.6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia, a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

………………………………..……………………………………………………………………………………………………………

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

IV.

Na podstawie art. 629 k.p.k. w zw. z art. 626 § 1 k.p.k. w zw. z art. 627 k.p.k. oraz art. 1 i 7 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych (j.t. Dz. U. z 1983 nr 49 poz. 223 z późn. zm.) Sąd zasądził od oskarżonej na rzecz Skarbu Państwa kwotę 190,00 złotych tytułem kosztów sądowych, nie znajdując podstaw do zwolnienia jej od tego obowiązku.

1.1Podpis