Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Zwoleniu

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 300/21

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.USTALENIE FAKTÓW

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.

2.

Ł. B. (1)

Ł. M.

I. w dniu 31 sierpnia 2021 roku w Z., woj. (...) prowadził w ruchu lądowym samochód osobowy marki T. (...) o nr rej. (...), czym nie zastosował się do orzeczonego przez Sąd Rejonowy w Radomiu sygn. akt II K 761/19 oraz Sąd Rejonowy w Grójcu sygn. akt II K 340/21 zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych

- tj. o przestępstwo z art. 244 k.k.

II. w dniu 31 sierpnia 2021 roku w Z., woj. (...) działając wspólnie i w porozumieniu z Ł. M. zabrali w celu przywłaszczenia 4 szt. butelek B., 2 szt. W., 2 szt. likieru S., 3 szt. kapsułek B., 1 szt. koszyk wiklinowy oraz 4 szt. czekoladek T. o łącznej wartości 665,84 złotych na szkodę (...) S.A.

- tj. o przestępstwo z art. 278 § 1 k.k.

w dniu 31 sierpnia 2021 roku w Z., woj. (...) działając wspólnie i w porozumieniu z Ł. B. (1) zabrali w celu przywłaszczenia 4 szt. butelek B., 2 szt. W., 2 szt. likieru S., 3 szt. kapsułek B., 1 szt. koszyk wiklinowy oraz 4 szt. czekoladek T. o łącznej wartości 665,84 złotych na szkodę (...) S.A., przy czym czynu tego dopuścił się w ciągu pięciu lat po odbyciu co najmniej sześciu miesięcy kary pozbawienia wolności za umyślne przestępstwo podobne

- tj. o przestępstwo z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1.Prowadzenie przez Ł. B. (1) w dniu 31 sierpnia 2021 roku w ruchu lądowym samochodu osobowego marki T. (...) o nr rej. (...) stanowiącego własność jego matki U. B.. Świadomość Ł. B. (1), że wobec niego jest orzeczony środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych przez Sąd Rejonowy w Radomiu w sprawie sygn. akt II K 761/19 oraz przez Sąd Rejonowy w Grójcu w sprawie sygn. akt II K 340/21.

wyjaśnienia oskarżonego Ł. B. (1)

k. 64

zeznania świadka U. B.

k. 24-25, 53, 185

wyrok Sądu Rejonowego w Radomiu w sprawie II K 761/19

wyrok Sądu Rejonowego w Grójcu w sprawie II K 340/21

k. 113,115

2.Przyjazd Ł. B. (1) w dniu 31 sierpnia 2021 roku do R. samochodem marki T. (...) o nr rej. (...) na prośbę kolegi K. G.. Spotkanie się Ł. B. (1), Ł. M. i K. G. w okolicach dworca PKP w R.. Namawianie przez Ł. M. ww. aby razem pojechali do Z. do sklepu (...) celem dokonania kradzieży. Zgoda Ł. B. (1) na kradzież i przyjazd kierowanym przez niego samochodem marki T. (...) o nr rej. (...) do Z. pod sklep (...) przy ul. (...). Wejście Ł. B. (1) i Ł. M. do wnętrza sklepu. Pozostawanie K. G. w samochodzie. Zakup przez Ł. M. dwóch produktów spożywczych, za co zapłacił przy kasie, wszczynając przy tym awanturę, chcąc odwrócić uwagę pracowników sklepu od kradzieży towarów przez Ł. B. (1). Wyjście Ł. M. ze sklepu i ponowne wywołanie zamieszania, celem odwrócenia uwagi pracowników sklepu od wyjścia Ł. B. (1) ze sklepu wraz ze skradzionymi towarami schowanymi w wiklinowym koszyku. Zgłoszenie przez Ł. M. przed sklepem, że nieznani sprawcy poruszający się pojazdem osobowym w kolorze czarnym marki T. o początkowych numerach rejestracyjnych (...) z jego zaparkowanego pod sklepem samochodu z wnętrza zabrali dokumenty oraz pieniądze. Ucieczka i odjazd Ł. B. (1) i K. G. spod sklepu samochodem marki T. (...) o nr rej. (...) w kierunku miasta. Oddalenie się ww. od samochodu. Zabranie kluczyków od samochodu przez K. G.. Powrót Ł. B. (1) do samochodu i zatrzymanie go przez Policję.

3. Zabranie przez Ł. B. (1) i Ł. M. ze sklepu (...) towarów w postaci: 4 szt. butelek B., 2 szt. butelek W., 2 szt. likieru S., 3 szt. kapsułek B., 1 szt. koszyka wiklinowego oraz 4 szt. czekoladek T., które Ł. B. (1) wyniósł ze sklepu w wiklinowym koszyku i schował je w samochodzie marki T. (...) o nr rej. (...). Zabezpieczenie pojazdu przez policję i znalezienie w nim towaru w postaci: 3 szt. butelek w. B. o pojemności 1 litra każda, 2 szt. likieru S. o pojemności 0,5l każda, dwa opakowania kapsułek do prania B., 1 koszyk wiklinowy, 4 szt. czekoladek T., 5 szt. płynów do płukania L. koloru niebieskiego, 1 szt. płynu do płukania L. koloru żółtego, reklamówka z logo i napisem (...)

Oszacowanie wartości szkody przez pokrzywdzonego sklepu (...) w (...) S.A.na łączną kwotę 665,84 złotych.

zeznania świadka M. P.

k.5-6, 184v-185

wyjaśnienia oskarżonego Ł. B. (1)

k. 64

zeznania świadka M. G.

k.20-21, 184

wyjaśnienia oskarżonego Ł. M.

k. 95-96, 183v-184

zeznania świadka K. G.

k.120-121,184v

protokół ujęcia osoby podejrzanej o dokonanie kradzieży

k. 11

spis i opis rzeczy znalezionych w toku przeszukania samochodu

k. 34-36

protokoły oględzin rzeczy

k.51-52, 60-61

dokumentacja fotograficzna

k. 19

zapis z monitoringu sklepu (...)

k. 192

protokoły przeszukania i zatrzymania rzeczy

k. 1213, 27-28, 31-41, 75-76, 82-83

4. Karalność Ł. B. (1):

- wyrokiem Sądu Rejonowego w Radomiu z dnia 06 września 2019 roku w sprawie II K 761/19 za czyn z art. 178a § 1 k.k. na karę grzywny w liczbie 100 stawek dziennych po 10 złotych każda, orzeczenie świadczenia pieniężnego w kwocie 5000 złotych, orzeczenie środka karnego w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 3 lat. Wyrok uprawomocnił się dnia 24 września 2019 roku.

- wyrokiem Sądu Rejonowego w Grójcu z dnia 10 maja 2021 roku w sprawie II K 340/21 za czyn z ar. 244 k.k. na karę 6 miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 godzin w stosunku miesięcznym, orzeczenie środka karnego w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 1 roku. Wyrok uprawomocnił się dnia 02 czerwca 2021 roku.

- wyrokiem Sądu Rejonowego w Radomiu z dnia 04 sierpnia 2021 roku w sprawie II K 1054/21 za czyn z art. 244 k.k. na karę grzywny w liczbie 100 stawek dziennych po 20 złotych każda, orzeczenie środka karnego w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 1 roku. Wyrok uprawomocnił się dnia 12 sierpnia 2021 roku.

- wyrokiem Sądu Rejonowego w Skarżysku-Kamiennej z dnia 11 lutego 2022 roku w sprawie II K 903/21 za czyn z art. 278 § 1 k.k. i art. 244 k.k. na karę łączną 11 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem wykonania kary na okres próby 2 lat, grzywnę w liczbie 100 stawek dziennych po 20 złotych każda, obowiązek naprawienia szkody oraz orzeczenie środka karnego w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 2 lat. Wyrok uprawomocnił się dnia 19 lutego 2022 roku.

karta karna

odpisy wyroków

k. 196

k. 113, 115

5.  Karalność Ł. M.:

- wyrokiem Sądu Rejonowego w Radomiu z dnia 29 grudnia 2011 roku w sprawie X K 653/10 za czyn z art. 158 § 1 k.k. na karę 1 roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem wykonania kary na okres próby 3 lat. Wyrok uprawomocnił się dnia 07 stycznia 2012 roku. Postanowieniem z dnia 08 listopada 2013 roku zarządzono wykonanie warunkowo zawieszonej kary pozbawienia wolności, którą skazany wykonał dnia 17 kwietnia 2015 roku.

- wyrokiem Sądu Rejonowego w Radomiu z dnia 17 grudnia 2012 roku w sprawie X K 737/12 za czyn z art. 62 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii na karę grzywny w liczbie 38 stawek dziennych po 10 złotych każda, orzeczenie przepadku dowodów rzeczowych. Wyrok uprawomocnił się dnia 25 grudnia 2012 roku. Skazany wykonał tę karę dnia 04 kwietnia 2016 roku.

- wyrokiem Sądu Rejonowego w Radomiu z dnia 18 czerwca 2013 roku w sprawie II K 306/13 za czyn z art. 284 § 2 k.k. i art. 191 § 1 k.k. na karę łączną 9 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem wykonania kary na okres próby 2 lat oraz karę grzywny w liczbie 80 stawek dziennych po 10 złotych każda. Wyrok uprawomocnił się dnia 25 czerwca 2013 roku. Karę grzywny skazany wykonał dnia 11 czerwca 2016 roku.

- wyrokiem Sądu Rejonowego w Radomiu z dnia 25 czerwca 2013 roku w sprawie II K 233/13 za czyn z art. 158 § 1 k.k. na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem wykonania kary na okres próby 3 lat. Wyrok uprawomocnił się dnia 08 lipca 2013 roku.

- wyrokiem Sądu Rejonowego w Radomiu z dnia 12 listopada 2014 roku w sprawie VIII K 358/13 za czyn z art. 191 § 2 k.k. i art. 245 k.k. na karę łączną 1 roku pozbawienia wolności, orzeczenie obowiązku naprawienia szkody. Wyrok uprawomocnił się dnia 20 listopada 2014 roku. Skazany wykonał karę pozbawienia wolności dnia 15 kwietnia 2016 roku.

- wyrokiem Sądu Rejonowego w Radomiu z dnia 25 listopada 2014 roku w sprawie X K 433/14 za czyn z art. 190 § 1 k.k. na karę 5 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem wykonania kary na okres próby 2 lat. Wyrok uprawomocnił się dnia 03 grudnia 2014 roku.

- wyrokiem Sądu Rejonowego w Radomiu z dnia 19 września 2017 roku w sprawie II K 443/17 za czyn z art. 286 § 1 k.k. na karę 1 roku i 6 miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 godzin w stosunku miesięcznym, orzeczenie obowiązku naprawienia szkody. Wyrok uprawomocnił się dnia 26 września 2017 roku.

- wyrokiem Sądu Rejonowego w Radomiu z dnia 30 stycznia 2018 roku w sprawie II K 944/17 za czyn z art. 280 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. i art. 245 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. na karę łączną 3 lat pozbawienia wolności. Wyrok uprawomocnił się dnia 07 lutego 2018 roku.

- wyrokiem Sądu Rejonowego w Radomiu z dnia 27 lutego 2018 roku w sprawie II K 115/18 za czyn z art. 278 § 1 k.k. na karę 3 miesięcy pozbawienia wolności. Wyrok uprawomocnił się dnia 07 marca 2018 roku.

- wyrokiem Sądu Rejonowego w Radomiu z dnia 21 marca 2018 roku w sprawie VIII K 822/17 za czyn z art. 286 § 1 k.k. na karę 6 miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 godzin w stosunku miesięcznym, orzeczenie obowiązku naprawienia szkody. Wyrok uprawomocnił się dnia 29 marca 2018 roku.

- wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Radomiu z dnia 30 października 2018 roku w sprawie II K 1397/18 obejmującego skazania w sprawach: II K 944/17, II K 115/18, II K 443/17 i VIII K 822/17 na karę łączną 3 lat i 8 miesięcy pozbawienia wolności. Wyrok uprawomocnił się dnia 07 listopada 2018 roku. Skazany wykonał tę karę pozbawienia wolności w okresie od dnia 05 lutego 2018 roku do dnia 11 czerwca 2021 roku.

karta karna

odpis wyroku łącznego Sądu Rejonowego w Radomiu w sprawie II K1397/18

k. 198

k.109-110

6.  Ł. B. (1) urodził się dnia (...) w R.. Posiada wykształcenie podstawowe. Jest kawalerem, ojciec trojga dzieci w wieku 3-7 lat. Nie posiada majątku, utrzymuje się z prac dorywczych.

7.  Ł. M. urodził się dnia (...) w R.. Posiada wykształcenie zawodowe, z zawodu jest kucharzem małej gastronomii. Jest rozwiedziony, ojciec dziecka w wieku 4 lat. Nie posiada majątku. Pracuje w R. w firmie zajmującej się przeprowadzkami jako pracownik fizyczny z wynagrodzeniem w kwocie 600 złotych tygodniowo.

dane o osobie

dane o osobie

wyjaśnienia oskarżonego Ł. M.

k. 104

k. 105, 183

Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.

Ł. M.

Oceniając wyjaśnienia oskarżonego Sąd miał na uwadze, że ustalenia faktyczne w przedmiotowej sprawie oparte zostały przez Sąd przede wszystkim na relacjach współoskarżonego Ł. B.. Niewątpliwie są to dowody z tzw. pomówienia, tak bowiem w doktrynie i orzecznictwie określa się wyjaśnienia oskarżonego opisujące rolę i udział w zarzucanym mu przestępstwie także innej osoby. Kwestia pomówienia wielokrotnie poruszana była w orzecznictwie sądów. Sąd Najwyższy wyraził pogląd, zgodnie z którym pomówienie jest jednym z rodzajów wyjaśnień osoby zainteresowanej w wyniku procesu. Istnieją dwa rodzaje pomówienia. Do pierwszego z nich należą te pomówienia, w których współoskarżony, zapierając się własnej winy, pomawia inną osobę, przeważnie współoskarżonego, o popełnienie danego czynu i w ten sposób dąży do ekskulpowania własnej osoby. Do drugiego należy pomówienie, które umownie można określić jako pomówienie złożone, mianowicie zachodzi ono, gdy oskarżony przyznaje się do winy twierdząc jednocześnie, że także inna osoba (z reguły współoskarżony) brała udział w przestępstwie, które jest przedmiotem osądu w danej sprawie (wyrok z dnia 06.02.1970 roku w sprawie sygn. akt IV KR 249/69). Dyrektywą naczelną w obu wyżej wskazanych wypadkach jest zasada swobodnej oceny dowodów, poparta regułami celowościowymi, nakazującymi zachowanie szczególnej ostrożności i skrupulatności w ich ocenie. Podkreślić należy, że ustawa nie precyzuje ilości dowodów w oparciu, o które może zostać przypisana wina, nie dzieli też dowodów na ,,lepsze” i ,,gorsze” – inaczej - ,,silniejsze” i ,,słabsze”. Odtwarzając zdarzenie stanowiące przedmiot postępowania, Sąd musi dysponować dowodami w dostatecznym stopniu przekonującymi. Jeśli takowe są, przypisanie winy i sprawstwa może nastąpić nawet na podstawie wyjaśnień osoby współpodejrzanej. Pamiętać bowiem należy, że pomówienie, czyli obciążanie w złożonych wyjaśnieniach innej osoby odpowiedzialnością za przestępstwo jest w ujęciu prawa karnego procesowego dowodem podlegającym swobodnej ocenie na równi z innymi dowodami (art. 7 k.p.k.). O wartości dowodowej zeznań lub wyjaśnień nie decyduje także to, w jakim stadium postępowania zostały one złożone, lecz ich treść w konfrontacji z innymi dowodami (wyr. Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z 21.02.2013 roku w sprawie II AKa 18/13, LEX 1294721). Procedura karna nie wyłącza możliwości oparcia ustaleń faktycznych tylko na jednym dowodzie, byleby ocena tego dowodu była rzeczowa oraz logiczna i nie wkraczała w sferę dowolności (por. wyr. S.A. w Łodzi z 25.04.2013 roku w sprawie sygn. akt II AKa 41/13).

W podsumowaniu wskazać więc należy, że w świetle utrwalonego orzecznictwa dowód z pomówienia może być dowodem winy, o ile jest logiczny, stanowczy, konsekwentny, zgodny z logiką wypadków, nie jest wyrazem osobistego zainteresowania pomawiającego, wyrażającym się w przerzucaniu winy na inną osobę, czy umniejszaniu swojego stopnia zawinienia. Tym bardziej nie można dyskredytować dowodu z pomówień na tej tylko podstawie, że pomawiający mógł mieć interes w składaniu takich wyjaśnień, chcąc zminimalizować karę za własne czyny, w sytuacji, gdy pomówienie nie było wynikiem chęci fałszywego obciążenia, bądź przerzucenia odpowiedzialności za własne czyny na inne osoby. Nie można bowiem pomawiającemu odmówić prawa do przyznania się do winy i złożenia szczerych oraz pełnych wyjaśnień w nadziei, że okoliczność ta wpłynie łagodząco na wymiar orzekanej kary. Zdaniem Sądu wyjaśnienia oskarżonego Ł. B. (2) są dowodem pełnowartościowym. Wątpliwości, jakie mogą budzić złożone wyjaśnienia, jak i zaprezentowana linia obrony oskarżonego Ł. M. została zdaniem Sądu obalona na podstawie materiału dowodowego zebranego w sprawie. Wyjaśnienia oskarżonego Ł. M. w zakresie, że nie przyznaje się do popełnienia zarzucanego mu aktem oskarżenia czynu, że nie dokonał kradzieży działając wspólnie i w porozumieniu z Ł. B. (1) w świetle zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego nie mogły zostać przez Sąd uznane za wiarygodne. Przeciwko temu przemawiają przede wszystkim wyjaśnienia współoskarżonego Ł. B. (1), zeznania świadków: M. G. i M. P. oraz obiektywne dowody w postaci dokumentów, w tym zapis z monitoringu sklepu (...), którym to dowodom Sąd w pełni dał wiarę. Przedstawiona przez oskarżonego Ł. M. wersja wydarzeń stanowi w ocenie Sądu przyjętą linię obrony mającą na celu uniknięcie odpowiedzialności karnej, a która nie znalazła jednak potwierdzenia w zgromadzonym w sprawie materiale dowodowym.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

-------------------------------------------------------------------

---------------------------

-------------

1.OCena DOWOdów

1.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1-3,6

wyjaśnienia oskarżonego Ł. B. (1)

Jako polegające na prawdzie Sąd ocenił wyjaśnienia oskarżonego złożone w toku postępowania przygotowawczego w zakresie, w jakim przyznał się do zarzucanych mu czynów (a więc w zakresie zgodnym z poczynionymi przez Sąd ustaleniami faktycznymi). W toku postępowania przygotowawczego oskarżony składał wyjaśnienia spontanicznie, przytaczając jednocześnie szczegółowy sposób działania i okoliczności, o których wiedzę mogła posiadać jedynie osoba uczestnicząca w zdarzeniu. Nie sposób przyjąć, że miałby on wiadomości, aby fałszywie zrelacjonować takie szczegóły, ani by miał powód, aby tak uczynić. Gdyby zaś oskarżony i współoskarżony Ł. M. nie dokonali przestępstwa kradzieży w sklepie (...) w Z. to nie posiadałby tak szczegółowej wiedzy na ten temat. Wyjaśnienia te były jednocześnie logiczne, a nadto w pełni korespondowały z pozostałym materiałem dowodowym, uznanym za w pełni wiarygodny w postaci m. in. zeznań świadków i protokołów oględzin, czy też zapisu z monitoringu sklepu. Sąd uznał za wiarygodne wyjaśnienia oskarżonego złożone w toku postępowania przygotowawczego, w których przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów. Wyjaśnienia te nie budzą wątpliwości, są stanowcze, jasne i znajdują potwierdzenie w zgromadzonym w toku postępowania materiale dowodowym. Potwierdzają one fakt kierowania przez niego w dniu zdarzenia pojazdem mechanicznym mimo orzeczonego zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych. Ponadto jego wyjaśnienia potwierdzają fakt kradzieży alkoholu, kapsułek do prania, słodyczy i koszyka wiklinowego, w którym to koszyku wyniósł skradziony towar ze sklepu (...), podczas gdy Ł. M. w tym czasie celem odwrócenia uwagi pracowników sklepu wszczął awanturę przy kasach.

2,7

wyjaśnienia oskarżonego Ł. M.

Sąd dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonego w tej części, w której przyznał się, że w dniu zdarzenia w R. spotkał się z Ł. B. (1) oraz K. G. i razem samochodem marki T. (...) kierowanym przez Ł. B. (1) przyjechali do sklepu (...) w Z. jak też, że był w tym sklepie razem z Ł. B. (1), gdzie kupił dwa artykuły spożywcze, za które zapłacił przy kasie. Okoliczności te znajdują potwierdzenie w zgromadzonym w sprawie materiale dowodowym, w tym w zapisie z monitoringu sklepu.

2.

zeznania świadka K. G.

Zeznania świadka potwierdzają fakt jego spotkania się w dniu zdarzenia w R. z Ł. B. (1) i Ł. M., a następnie przyjazd samochodem marki T. (...) kierowanym przez Ł. B. (1) do Z. do sklepu (...) i wejście oskarżonych do sklepu, a następnie ucieczkę spod sklepu w obawie zatrzymania ich przez Policję. Zeznania te znajdują potwierdzenie w zgromadzonym w sprawie materiale dowodowym i nie ma podstaw aby kwestionować ich wiarygodność.

2-3

zeznania świadka M. P.

Sąd dał wiarę zeznaniom świadka - kierownika sklepu (...) w Z.. Wskazał on w swoich zeznaniach czas popełnienia czynu, sposób popełnienia przestępstwa, a także towary, jakie zostały skradzione przez sprawców. Zeznania te są spójne, stanowcze i konsekwentne. Sąd nie znalazł podstaw do zakwestionowania zeznań świadka, który o zdarzeniu dowiedział się podczas pracy w sklepie i nie miał żadnego powodu bezpodstawnie obciążać oskarżonych. W ocenie Sądu nie ma jakichkolwiek powodów, aby kwestionować jego wiarygodność albowiem jego zeznania znajdowały potwierdzenie w dokumentach sporządzonych w związku z kradzieżą w sklepie oraz z zapisem z monitoringu.

1-3

zeznania świadka M. G.

Sąd dał wiarę również zeznaniom świadka – funkcjonariusza Policji, który w dniu zdarzenia był na interwencji w sklepie (...) w Z.. Jego zeznania potwierdzają, że oskarżony Ł. B. (1) oświadczył mu, że to on dokonał kradzieży na terenie sklepu (...) i działał wspólnie i w porozumieniu z Ł. M., który wywołał zamieszanie aby odwrócić uwagę pracowników sklepu od zaistniałej kradzieży. Ponadto świadek zeznawał na okoliczność, że Ł. B. (1) posiada czynny zakaz kierowania pojazdami mechanicznymi. Sąd nie znalazł podstaw do zakwestionowania zeznań świadka, który o zdarzeniu dowiedział się w związku z wykonywaniem czynności służbowych i nie miał żadnego powodu aby bezpodstawnie obciążać oskarżonych swoimi zeznaniami. Okoliczności podane przez świadka znajdują potwierdzenie w zgromadzonym w sprawie materiale dowodowym.

1.

zeznania świadka U. B.

Z zeznań świadka wynika, że jest ona właścicielem samochodu marki T. (...) o nr rej. (...). Samochód ten użycza swojemu synowi i jego koledze o imieniu K. (chodzi o K. G.). W dniu 29 sierpnia 2021 roku użyczyła swój samochód koledze syna. Wtedy w samochodzie nie było żadnego alkoholu, środków chemicznych, koszyka wiklinowego, płynów do prania, czy też płynów do płukania (które to rzeczy zostały zabezpieczone przez Policję). Sąd nie miał podstaw aby kwestionować wiarygodność zeznań świadka albowiem znajdują potwierdzenie w zgromadzonym w sprawie materiale dowodowym. Także świadek K. G. potwierdził w swoich zeznaniach, że czasami pożycza ww. samochód od U. B..

zeznania świadków:

R. M.

M. J.

A. M.

Zeznania świadków nie wnoszą do sprawy istotnych treści albowiem nie mają oni wiedzy na temat przedmiotowych zdarzeń. Sąd nie miał podstaw aby kwestionować wiarygodność zeznań tych świadków.

1-7

protokół ujęcia osoby podejrzanej o dokonanie kradzieży

spis i opis rzeczy znalezionych w toku przeszukania samochodu

protokoły oględzin rzeczy

dokumentacja fotograficzna

zapis z monitoringu sklepu (...)

protokoły przeszukania i zatrzymania rzeczy

karty karne

odpisy wyroków

Sąd uznał za wiarygodne również pozostałe przeprowadzone w toku postępowania dowody, albowiem dokumenty te nie budzą wątpliwości Sądu, co do swej autentyczności, jak również odnośnie prawdziwości podanych w nich informacji. Zostały one sporządzone przez uprawnione do tego osoby, w sposób właściwy i rzetelny, nie wzbudzając wątpliwości tak stron, jak i Sądu.

1.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

----------------

--------------

1.PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

1.3.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

VI

Ł. M.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Zgromadzony w sprawie materiał dowodowy dał dostateczne podstawy do przyjęcia, że oskarżony Ł. M. dopuścił się popełnienia zarzucanego mu aktem oskarżenia czynu z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.

Przestępstwo z art. 278 § 1 k.k. polega na zaborze cudzej rzeczy ruchomej w celu przywłaszczenia. Przez zabór należy rozumieć bezprawne wyjęcie rzeczy spod władztwa osoby dotychczas nim władającej i objęcie go we własne władanie przez sprawcę. Czyn z art. 278 § 1 k.k. jest przestępstwem materialnym, a skutek następuje w momencie zawładnięcia rzeczą przez sprawcę, tj. w chwili, gdy sprawca objął ją w swoje posiadanie. Subiektywną cechą działania określonego w art. 278 § 1 k.k. jest zamiar przywłaszczenia, sprawca działa w celu włączenia rzeczy do własnego majątku, objęcia jej w posiadanie lub postępowania z nią jak właściciel. Kradzież może być popełniona wyłącznie umyślnie, w formie zamiaru bezpośredniego.

W niniejszej sprawie nie ma żadnych wątpliwości, że rzecz, której zaboru dokonał oskarżony Ł. M. działając wspólnie i w porozumieniu z Ł. B. (1) stanowiła rzecz ruchomą, będącą własnością innej osoby, tj. (...) S.A. - sklepu (...) w Z. i została ona w sposób bezprawny wyjęta spod władztwa pokrzywdzonego i objęta we władanie przez oskarżonych. Takie okoliczności niniejszej sprawy, nie pozostawiają żadnych wątpliwości, także, co do tego, że oskarżeni działali z bezpośrednim, kierunkowym zamiarem przywłaszczenia tej rzeczy i rozporządzenia nią jak własną.

Z uwagi na istnienie w kodeksie wykroczeń odpowiednika art. 278 § 1 k.k, określonego w art. 119 § 1,2 k.w. należy stwierdzić, że kradzież cudzej rzeczy ruchomej lub jej usiłowanie stanowić może przestępstwo, jeżeli wartość przedmiotu kradzieży przekracza 500 złotych, w przypadku gdy wartość ta nie przekracza wskazanej w art. 119 § 1 k.w. kwoty, zachowanie polegające na zaborze cudzej rzeczy ruchomej uznaje się za wykroczenie (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 17 listopada 2004 roku w sprawie sygn. akt V KK 279/04). Nadto zauważyć należy, że wartość rzeczy decydująca o kwalifikacji kradzieży jako przestępstwa lub wykroczenia powinna być oceniana w odniesieniu do czasu popełnienia kradzieży (wyrok Sądu Apelacyjnego w Lublinie z 29.03.1999 roku w sprawie II AKz 117/98).

W niniejszej sprawie ustalenie wartości skradzionych rzeczy poczynione zostało w oparciu o protokół ujęcia osoby podejrzanej o dokonanie kradzieży i opisanego w nim skradzionego towaru w postaci: 4 szt. butelek B. o wartości 69,99 złotych każda, 2 szt. butelek W. o wartości 59,99 złotych każda, 2 szt. butelek likieru S. o wartości 59,99 złotych każda, 3 szt. kapsułek B. o wartości 23,99 złotych każda, 1 koszyk wiklinowy o wartości 33,99 złotych oraz 4 szt. czekoladek T. o wartości 9,99 złotych każda, tj. o łącznej wartości 665,84 złotych (protokół ujęcia osoby podejrzanej o dokonanie kradzieży k. 11).

Sąd w przedmiotowej sprawie nie dopatrzył się żadnych okoliczności, które wyłączałyby możliwość przypisania oskarżonemu winy. Należy uznać, że oskarżony jako osoba w pełni poczytalna, z pewnością zdawał sobie sprawę z charakteru popełnionego przez siebie czynu i miał możliwość pokierowania swoim postępowaniem. Wiedział również o karalności popełnionego przez siebie czynu – był on uprzednio karany i to za przestępstwa przeciwko mieniu. Wskazać należy, że Ł. M. był skazany m.in. wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Radomiu z dnia 30 października 2018 roku w sprawie II K 1397/18 obejmującego skazania w sprawach: II K 944/17 (za czyn z art. 280 § 1 k.k. i in.) , II K 115/18 (za czyn z art. 278 § 1 k.k.), II K 443/17 (za czyn z art. 286 § 1 k.k.) i VIII K 822/17 (za czyn z art. 278 § 1 k.k.) na karę łączną 3 lat i 8 miesięcy pozbawienia wolności, którą to karę pozbawienia wolności Ł. M. odbył w okresie od dnia 05 lutego 2018 roku do dnia 11 czerwca 2021 roku.

☐

1.1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

----------------------

---------------------------------------------

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------

☐

1.4.  Warunkowe umorzenie postępowania

--------------------

----------------------------------------------

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------

☐

1.5.  Umorzenie postępowania

--------------------

----------------------------------------------

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------

☐

1.6.  Uniewinnienie

--------------------

----------------------------------------------

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------

1.KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

Ł. M.

VI

Sąd uznał oskarżonego za winnego popełnienia zarzucanego mu aktem oskarżenia czynu wyczerpującego dyspozycję art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. i za to na podstawie art. 278 § 1 k.k. wymierzył oskarżonemu karę 1 roku i 8 miesięcy pozbawienia wolności. Przy wymiarze kary Sąd miał na uwadze dyrektywy wymiaru kary określone w treści art. 53 § 1 k.k. W zakresie oceny stopnia społecznej szkodliwości popełnionego występku podstawowe znacznie miał rodzaj chronionego dobra prawnego, które oskarżony swym zachowaniem naruszył. Rodzajowym przedmiotem ochrony przestępstw uregulowanych w rozdziale XXXV Kodeksu karnego jest mienie, którym jest własność i inne prawa majątkowe (art. 44 Kodeksu cywilnego). Stopień społecznej szkodliwości przypisanemu oskarżonemu zachowaniu jest znaczny. Wystąpił on bowiem przeciwko podstawowemu dobru prawnemu, mianowicie własności. Oskarżony działał przy tym niczym nie sprowokowany, umyślnie, z premedytacją, okazując skrajne lekceważenie właściciela mienia, a także podstawowych zasad życia społecznego i obowiązku przestrzegania prawa. Okolicznością obciążającą była dotychczasowa wielokrotna karalność oskarżonego. W tych okolicznościach nie można było przyjąć, aby w niniejszej sprawie naruszenie przez oskarżonego porządku prawnego miało charakter incydentalny. Świadczy to o braku poszanowania przez oskarżonego obowiązujących norm prawnych, a także o nieskuteczności orzeczonych względem niego dotychczas środków probacyjnych. Dlatego też Sąd uznał, że dostateczną represją dla oskarżonego może stanowić jedynie bezwzględna kara pozbawienia wolności i to w wymiarze przyjętym przez Sąd. Tylko taka kara może stanowić realnie odczuwalną dolegliwość dla oskarżonego oraz w należytym stopniu ugruntować przekonanie społeczne, że organy sprawiedliwości odpowiednio reagują na takie naruszenie porządku prawnego. W ocenie Sądu orzeczona kara pozbawienia wolności w wymiarze 1 roku i 8 miesięcy będzie karą realnie odczuwaną przez oskarżonego, która będzie stanowiła dolegliwość dla sprawcy. Wymiar kary nie jest wysoki, ale adekwatny do wagi popełnionych czynów. W ocenie Sądu w ustalonych okolicznościach sprawy brak jest przy tym podstaw z art. 69 § 1 k.k. do warunkowego zawieszenia wykonania orzeczonej kary pozbawienia wolności już tylko z powodów formalnych, ponieważ Ł. M. w czasie popełniania tego czynu był skazany na karę pozbawienia wolności.

1.1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

Ł. M.

VII

Na podstawie art. 63 § 1 k.k. Sąd na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności zaliczył oskarżonemu okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 16 września 2021 roku godz. 11 :15 do dnia 17 września 2021 roku godz. 11:40.

1.6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia, a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

VIII

Biorąc pod uwagę, że w toku postępowania oskarżony Ł. M. korzystał z pomocy obrońcy z urzędu Sąd na podstawie § 17 ust. 2 pkt 3 w zw. z § 2 w zw. z § 4 ust. 1 i 3 w zw. z § 20 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 roku w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz. U. z 2019 roku, poz. 18) zasądził od Skarbu Państwa na rzecz adwokata K. S. z Kancelarii Adwokackiej w R. kwotę 826,56zł tytułem nieopłaconej obrony udzielonej oskarżonemu z urzędu.

IX

Sąd mając na uwadze sytuację materialną oskarżonych, uznał za słuszne zwolnić ich od obowiązku uiszczenia opłaty, obciążył zaś wydatkami poniesionymi w sprawie w kwocie 235,22 złotych – w częściach. Rozstrzygnięcie o kosztach procesu wydano na podstawie art. 627 k.p.k. w zw. z art. 624 § 1 k.p.k.

1.1Podpis