Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Zwoleniu

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 223/22

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

USTALENIE FAKTÓW

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1 .

A. S.

w dniu 30 marca 2022 roku w K., gm. K., woj. (...) podrobiła w celu użycia za autentyczną Deklarację Gry Amatora na sezon 2021/2022 zawodnika W. S. poprzez złożenie na tym dokumencie podpisu M. S., a następnie przedłożyła jako autentyczny w klubie (...) z siedzibą w K.,

- tj. o przestępstwo z art. 270 § 1 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1. Tworzenie w przeszłości przez A. S. i M. S. nieformalnego związku, z którego posiadają małoletniego syna W. S..

Zamieszkiwanie małoletniego W. S. wraz z matką A. S.. Zapewnione regularne i systematyczne kontakty małoletniego z ojcem W. S..

Konflikt pomiędzy A. S. i M. S. między innymi w kwestii wychowania ich dziecka, czy opieki nad nim.

wyjaśnienia oskarżonej A. S.

k.24v-25, 71

zeznania świadka M. S.

k.71v

2. Uczęszczanie przez małoletniego W. S. do klubu piłkarskiego w T.. Podjęcie decyzji przez A. S. o przepisaniu syna do klubu (...) z siedzibą w K..

Wymaganie przez klub (...) z siedzibą w K. deklaracji Gry Amatora na sezon 2021/2022 zawodnika W. S., która to deklaracja miała być podpisana przez oboje rodziców.

Skontaktowanie się telefonicznie przez A. S. z M. S., czy wyraża zgodę na przepisanie syna do powyższego klubu piłkarskiego i czy może przyjechać do niego, aby ten podpisał wymaganą deklarację. Poinformowanie A. S., że jest w pracy, a w domu będzie wieczorem. Zaproponowanie przez kobietę, że ona może podpisać się za niego. Wyrażenie zgody przez M. S. na złożenie jego podpisu przez A. S. na Deklaracji Gry Amatora na sezon 2021/2022 W. S..

Przesłanie sms-em przez A. S., M. S. zdjęcia wypełnionej przez nią deklaracji wraz z nakreślonymi przez nią podpisami, w tym podrobionego podpisu M. S., datowanej na dzień 30 marca 2022 roku.

Napisanie także przez M. S. sms-a, w którym wyraził zgodę i upoważnił A. S. do zgłoszenia W. S. w uczestnictwie w rozgrywkach organizowanych przez klub (...).

Przedłożenie przez A. S. powyższej deklaracji Gry Amatora na sezon 2021/2022 zawodnika W. S. w klubie (...) z siedzibą w K..

wyjaśnienia oskarżonej A. S.

k.24v-25, 71

zeznania świadka M. S.

k.71v

zeznania świadka K. D.

k.71v-72

wydruk korespondencji sms-owej pomiędzy A. S. a M. S.

k.5-6

3. Niekaralność A. S.

karta karna

k.23

Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

……………

…………………….

……………………………………………………………………………………………………..

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

……………………………………………………………………………….……….

………………………………..

……………

OCena DOWOdów

1.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1-2

wyjaśnienia oskarżonej A. S.

Za częściowo wiarygodne Sąd uznał wyjaśniania oskarżonej, która konsekwentnie w toku całego postępowania przyznała się do popełnienia zarzucanego jej czynu. Oskarżona przyznała, że podrobiła podpis M. S. na Deklaracji Gry Amatora na sezon 2021/2022 ich syna W. S. poprzez złożenie na tym dokumencie podpisu M. S.. Podała, że postąpiła w ten sposób za wiedzą i zgodą M. S.. Wskazała, że podpisując się za ojca jej syna chodziło jej o dobro ich dziecka, które chciało przepisać się do innego klubu piłkarskiego. Dodatkowo wskazała, że bardzo tego żałuję. W tym zakresie wyjaśnienia złożone przez oskarżoną znajdują potwierdzenie w zgromadzonym w sprawie materiale dowodowym. Wyjaśnienia oskarżonej są jasne, logiczne i konsekwentne. Ponadto znajdują potwierdzenie w dowodowych zgromadzonych w aktach sprawy uznanych przez Sąd za wiarygodne, w tym częściowo korespondują z zeznaniami M. S..

1-2

zeznania świadka M. S.

W przedmiotowej sprawie został przesłuchany M. S., który potwierdził, że podpis znajdujący się na Deklaracji Gry Amatora na sezon 2021/2022 zawodnika W. S. nie zostały przez niego nakreślone. W ocenie Sądu relacja M. S. tylko częściowo zasługuje na wiarę. W świetle całokształtu materiału dowodowego nie budzą wątpliwości jego zeznania, z których wynika, że jego podpis zostały podrobiony przez A. S., która następnie przedmiotową deklarację przedłożyła w klubie (...) z siedzibą w K.. W powyższej kwestiach nie sposób poczynić pod adresem tych depozycji żadnych istotnych zastrzeżeń natury logicznej, czy też wynikającej z uwzględnienia doświadczenia życiowego.

2

zeznania świadka K. D.

Walorem wiarygodności Sąd obdarzył zeznania świadka K. D. – trenera w klubie (...) w K., który potwierdził, że dał A. S. deklarację Gry Amatora na sezon 2021/2022 zawodnika W. S. do wypełnienia i podpisania przez obojga rodziców, następnie ww. przyniosła mu podpisaną deklarację. Powyższe w pełni koresponduje z wyjaśnieniami oskarżonej. Jego zeznania są spójne, rzeczowe i konsekwentne i Sąd nie znalazł powodów aby je kwestionować.

2

wydruk korespondencji sms-owej pomiędzy A. S., a M. S.

Za wiarygodne Sąd uznał także pozostałe dokumenty zgromadzone w sprawie, ponieważ nie ujawniły się żadne okoliczności mogące podważyć wiarygodność tych dokumentów, a także żadna ze stron ich nie kwestionowała.

karta karna

1.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

2

wyjaśnienia oskarżonej A. S.

Nie są natomiast wiarygodne zdaniem Sądu wyjaśnienia A. S., z których wskazała, że była przekonana, że mając ustną zgodę M. S. i podpisując się za niego na deklaracji, nie popełniła przestępstwa. W przekonaniu Sądu tą część relacji oskarżonej należy traktować jako wyraz przyjętej przez nią linii obrony, która zmierzała do umniejszenia swojej winy. Nie są przekonujące wyjaśnienia oskarżonej o braku świadomości bezprawności czynu polegającego na podrobieniu podpisu. Zakaz podpisywania dokumentów imieniem i nazwiskiem innej osoby należy bowiem do podstawowych reguł obowiązującego porządku prawnego. Z doświadczenia życiowego wynika, że nawet osoby o niewielkiej wiedzy prawniczej są świadome tego zakazu.

2

zeznania świadka M. S.

Trudno natomiast przyjąć za wiarygodne zeznania świadka, w których podnosił, że nie wyrażał zgody A. S. na złożenie jego podpisu na przedmiotowej deklaracji, bowiem w tym zakresie jego twierdzenia są sprzeczne z materiałem dowodowym uznanym przez Sąd za wiarygodny, w tym korespondencji sms-owej. W pozostałym zakresie zeznania M. S. nie odnosiły się do przedmiotu niniejszego postępowania, a ponadto zważywszy na panujący pomiędzy świadkiem, a oskarżoną konflikt osobisty nie są dla Sądu wiarygodnym źródłem dowodowym.

PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

⊠

1.3.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

I.

A. S.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Mając na względzie dokonaną ocenę zebranego w sprawie materiału dowodowego i poczynione na jej podstawie ustalenia faktyczne Sąd uznał, że A. S. swoim zachowaniem wyczerpała znamiona występku z art. 270 § 1 k.k.

Przepis art. 270 § 1 k.k. penalizuje zachowania polegające na podrobieniu lub przerobieniu dokumentu celem użycia go jako autentycznego albo użycie takiego dokumentu. Podrobieniem jest wytworzenie przez sprawcę dokumentu od początku, natomiast przerobieniem jest dokonanie zmian w dokumencie już istniejącym. Podkreślić przy tym trzeba również, iż podpisanie dokumentu cudzym imieniem lub nazwiskiem także wypełnia znamiona tego czynu zabronionego z art. 270 § 1 k.k. pod postacią podrobienia. Bez znaczenia dla dokonanej oceny prawnokarnej pozostaje wiedza osoby, której podpis złożono na dokumencie, o fakcie dokonania czynu zabronionego, nawet działanie na prośbę czy z polecenia tej osoby nie wyłącza przestępności zachowania (postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 21 czerwca 2007r. III KK 122/07, LEX nr 310185) Również działanie na korzyść takiej osoby, nawet bez jej wiedzy, w dobrej wierze, nie może powodować, że czynu takiego nie można potraktować jako występku. Sąd w tym składzie w całości podziela pogląd, iż dla bytu przestępstwa z art. 270 § 1 k.k. zupełnie obojętne jest to, czy osoba, której podpis podrobiono na dokumencie, wiedziała o tym lub wyraziła na to zgodę, czy też nie. Dokument jest bowiem podrobiony wówczas, gdy nie pochodzi od osoby, w której imieniu został sporządzony. Podpisanie innej osoby jej nazwiskiem na dokumencie mającym znaczenie prawne, nawet za zgodą tej osoby, stanowi przestępstwo z art. 270 k.k. Dla bytu tego przestępstwa jest przy tym obojętne, czy ktoś poniósł przez to szkodę, czy też nie (por. wyrok SN z dnia 09 września 2002 r. V KKN 29/01 LEX nr 55220, podobnie wyrok SN z 25 października 1979 r. II KR 10/79 OSNPG 1980/11/127).

Czyn określony w ww. przepisie ma charakter umyślny. W odniesieniu do podrabiania i przerabiania w grę wchodzi jedynie zamiar bezpośredni, gdyż kodeks karny używa określenia „w celu”, zaś w przypadku używania dokumentu jako autentycznego możliwy jest też zamiar ewentualny bowiem sprawca może przewidywać i godzić się na to, że dokument nie jest autentyczny.

W świetle zgromadzonych dowodów nie budzi bowiem żadnej wątpliwości, że A. S. podrobiła dokumenty w postaci Deklaracji Gry Amatora na sezon 2021/2022 zawodnika W. S. (jej syna). Oskarżona podrobienia tego dokumentu dopuściła się poprzez nakreślenie pod nim podpisu M. S., stwarzając w ten sposób pozór, iż pochodzi także od ojca małoletniego syna W. S.. Następnie A. S. podrobionym przez siebie dokumentem posłużyła się jako autentycznym poprzez złożenie go w klubie (...) z siedzibą w K.. Wykorzystując w ten sposób funkcję, jaką ze względu na swoją treść mógł on pełnić. Od strony podmiotowej zachowanie A. S. charakteryzował zamiar bezpośredni kierunkowy. Odwołując się do argumentów przytoczonych przy ocenie wyjaśnień oskarżonej oraz patrząc przez pryzmat jej doświadczenia życiowego należy stwierdzić, że była ona w pełni świadoma, że złożenie podpisu za inną osobę jest zabronione. Pomimo tego dopuściła się podrobienia powyższego dokumentu w zamiarze użycia go jako autentycznego, a następnie posłużyła się tym dokumentem. O istnieniu zamiaru bezpośredniego kierunkowego świadczy motywacja, na którą wskazywała oskarżona w swoich wyjaśnieniach, a więc dobra dziecka, który chciał grać w klubie (...) z siedzibą w K., a termin na złożenie deklaracji mijał w dniu, w którym dzwoniła do M. S..

Wobec powyższego wina oskarżonej nie budziła wątpliwości.

☐

1.1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

………………..………….

………………………………………………………….

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

…………………………………………………………………………………………………………………………………………………….

⊠

1.4.  Warunkowe umorzenie postępowania

I.

A. S.

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

Analizując jednak całokształt okoliczności przedmiotowej sprawy Sąd uznał, że w sprawie istnieją okoliczności pozwalające na zastosowanie wobec A. S. środka probacyjnego w postaci warunkowego umorzenia postępowania karnego, o którym mowa jest w art. 66 § 1 k.k. W myśl tego przepisu Sąd może warunkowo umorzyć postępowanie karne, jeżeli wina i społeczna szkodliwość czynu nie są znaczne, okoliczności jego popełnienia nie budzą wątpliwości, a postawa sprawcy nie karanego za przestępstwo umyślne, jego właściwości i warunki osobiste oraz dotychczasowy sposób życia uzasadniają przypuszczenie, że pomimo umorzenia postępowania będzie przestrzegał porządku prawnego, w szczególności nie popełni przestępstwa. Zgodnie z treścią§ 2 powyższego przepisu warunkowego umorzenia nie stosuje się do sprawcy przestępstwa zagrożonego karą przekraczająca 5 lat pozbawienia wolności. Formalnymi przesłankami zastosowania instytucji warunkowego umorzenia postępowania karnego są niekaralność sprawcy oraz warunek określony w treści art. 66 § 2 k.k. z którego wynika, że warunkowego umorzenia karnego nie stosuje się do sprawcy przestępstwa przekraczającego 5 lat pozbawienia wolności. Natomiast przesłanki merytoryczne wymagające każdorazowej oceny sądu są następujące: 1. stopień społecznej szkodliwości czynu, 2. wina sprawcy, 3. okoliczności popełniania czynu, 4. istnienie uzasadnionego przypuszczenia, że sprawca, pomimo umorzenia postępowania będzie przestrzegał porządku prawnego, a w szczególności nie popełni przestępstwa, przy czym podstawą takiego przypuszczenia ma być ocena jego postawy, właściwości i warunków osobistych oraz dotychczasowy sposób życia, jednakże, co istotne (…) wszystkie przesłanki warunkowego umorzenia postępowania bezwzględnie muszą ziścić się w momencie stosowania tego instrumentu probacyjnego (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 17 maja 2016 roku, III KK 28/16).

Przenosząc powyższe rozważania na grunt przedmiotowej sprawy w pierwszej kolejności wskazania wymaga, że wobec A. S. spełnione są formalne przesłanki warunkowego umorzenia postępowania karnego. A. S. nie była bowiem dotychczas karana jak również czyn, którego (jak ustalono w przedmiotowym postępowaniu) dopuściła się nie jest zagrożone karą przekraczającą 5 lat pozbawienia wolności.

Mając powyższe na uwadze oraz całokształt okoliczności przedmiotowej sprawy Sąd doszedł do przekonania, że wobec A. S. zostały spełnione także pozostałe przesłanki warunkowego umorzenia postępowania karnego. I tak, nie budzą wątpliwości okoliczności popełnienia zarzucanego czynu, bowiem w świetle wiarygodnych dowodów, stan faktyczny w spawie jest bezsporny i nie wymaga szczegółowego omówienia. Przechodząc dalej, zauważyć należy, że pomimo, że oskarżona godziła w szczególne i bezcenne dobro chronione prawem, jakim jest pewność i wiarygodność dokumentów, a jednocześnie obrotu prawnego, Sąd uznał, że w tym wypadku wina A. S. i społeczna szkodliwość czynu nie są znaczne, choć ich stopień był większy niż znikomy. Co prawda czynu oskarżonej nie sposób usprawiedliwić, jednakże nie sposób pominąć okoliczności przedmiotowo-podmiotowych, w tym przede wszystkim nie można wykluczyć jej twierdzeń, że rzeczywiście podpisując się za M. S. - ojca jej syna na przedmiotowej deklaracji chodziło jej o dobro ich dziecka, które chciało przepisać się do innego klubu piłkarskiego, a był to ostatni dzień na jej złożenie. Ponadto jak podniosła kontaktowała się z M. S., w celu wypełnienia Deklaracji Gry Amatora na sezon 2021/2022 ich syna celem zapisania go do klubu (...) z siedzibą w K., który wyraził także zgodę na złożenie przez nią jego podpisu. Nie sposób też nie zauważyć, że oskarżona nie była dotychczas karana sądownie, nie naruszała obowiązującego porządku prawnego, co świadczy o tym, że zdarzenia stanowiące przedmiot niniejszego postępowania miały w jej życiu charakter incydentalny. W okolicznościach niniejszej sprawy Sąd uznał więc, że niecelowym byłoby wymierzenie oskarżonej kary, a najwłaściwszym było zastosowanie środka probacyjnego. W ocenie Sądu szerokie zastosowanie środków probacyjnych jest uzasadnione w każdej sytuacji, kiedy nie jest konieczne efektywne wykonanie kary. Sąd uznał więc, iż w niniejszej sprawie wymierzanie oskarżonej kary nie było konieczne. Jednocześnie postępowanie karne, pomimo takiego jego zakończenia, osiągnie swój pożądany efekt i to pomimo łagodnego potraktowania oskarżonej. Dlatego też Sąd uznał, że odpowiednim środkiem będzie warunkowe umorzenie postępowania karnego.

W ocenie Sądu dla osiągnięcia celów postępowania nie jest konieczne skazanie A. S., ale wystarczające będzie samo zagrożenie podjęcia postępowania by sprawcy w pełni uświadomić niedopuszczalność takiego zachowania. Zdaniem Sądu sam fakt występowania w sprawie w charakterze oskarżonej uświadomił jej ewentualne konsekwencje popełnienia przez nią przestępstwa z art. 270 § 1 k.k. Zdaniem Sądu istnieje wobec niej pozytywna prognoza, pozwalająca przypuszczać, że pomimo warunkowego umorzenia postępowania będzie ona przestrzegała porządku prawnego, a w szczególności nie popełni ponownie przestępstwa.

W ocenie Sądu nie można ocenić, że warunkowe umorzenie postępowania jest wobec oskarżonej niewystarczające czy niesprawiedliwe. Przeciwnie, warunkowe umorzenie postępowania jest przecież środkiem probacyjnym, który opiera się na zaniechaniu skazania i wymierzenia kary sprawcy winnego popełnienia przestępstwa. Ze względu na warunek zagrożenia karą z § 2, stanowi z samego założenia środek walki z przestępczością. W tym przypadku w przekonaniu Sądu będzie on oczywiście i nadto skuteczny. W ocenie Sądu, realnym jest, że oskarżona wyciągnie odpowiednie wnioski w związku z toczącym się przedmiotowym postępowaniem, a już sam fakt przesądzenia winy, z odstąpieniem od skazania i karania, będzie wystarczający dla uświadomienia jej, że żadne takie zachowanie, sprzeczne z porządkiem prawnym, podejmowane w przyszłości nie pozostanie bez reakcji ze strony prawa karnego. Trafne wydaje się więc przekonanie, że tego rodzaju reakcja karna spełni cele w zakresie prewencji indywidualnej i uczyni zadość wymaganiom w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Należy zwrócić uwagę, że celem postępowania karnego jest również zapobieganie przestępstwom oraz umacnianie poszanowania praw i zasad współżycia społecznego (art. 2 § 1 pkt 2 k.p.k.).

Z uwagi na powyższe, Sąd działał z zamiarem takiego ukształtowania orzeczenia końcowego w sprawie, które zagwarantuje w miarę długotrwałe oddziaływanie na oskarżoną. Roczny okres próby powoduje, że przez kolejny rok, A. S. warunkowo zwolniona jest od ponoszenia za swój czyn jakiejkolwiek kary, pamiętając jednocześnie o możliwości podjęcia przez Sąd postępowania w razie negatywnego wyniku próby i orzeczenie wówczas racjonalnej kary z uwzględnieniem zachowania się sprawcy po orzeczeniu o warunkowym umorzeniu postępowania. Taka sytuacja niewątpliwie działać będzie tak wychowawczo, jak i prewencyjnie. Przez kolejny rok oskarżona będzie miał przecież na uwadze groźbę podjęcia wobec niej postępowania karnego w przedmiotowej sprawie i tylko od niej zależy, jak przebiegnie orzeczony okres próby.

☐

1.5.  Umorzenie postępowania

………………..………….

………………………………………………………….

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

…………………………………………………………………………………………………………………………………………………….

☐

1.6.  Uniewinnienie

………………..………….

………………………………………………………….

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

…………………………………………………………………………………………………………………………………………………….

KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

A. S.

II.

W ocenie Sądu ujawnione w przedmiotowej sprawie okoliczności w pełni uzasadniają orzeczenie wobec A. S. świadczenia pieniężnego jako środka probacyjnego, zaś określona w wyroku jego wysokość jest adekwatna do stopnia społecznej szkodliwości czynu jakiego się dopuściła oskarżona, co czyni zadość potrzebie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa poprzez wskazywanie na negatywne konsekwencje wynikające z braku poszanowania przepisów prawa. Na podstawie art. 67 § 3 k.k. w zw. z art. 39 pkt 7 k.k. w zw. z art. 43a § 1 k.k. Sąd orzekł wobec oskarżonej środek karny w postaci świadczenia pieniężnego w kwocie 500 złotych na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej. Sąd uznał, że obowiązek uiszczenia świadczenia stanowić będzie dla oskarżonej realną dolegliwość oraz przekona ją o nieopłacalności naruszania obowiązującego porządku prawnego. Jednocześnie środek karny nie został orzeczony w rażącej wysokości, oskarżony posiada możliwości, aby wywiązać się z obowiązku wykonania środka karnego zwłaszcza, że będzie miał na to cały okres próby.

1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

……….……………..

……………………

…………..………..

………………………………..…………………………………….

6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

………………………………..…………………………………………………………………………………………………………………….

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

III.

Na podstawie art. 629 k.p.k. w zw. z art. 626 § 1 k.p.k. w zw. z art. 627 k.p.k. oraz art. 1 i 7 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych (j.t. Dz. U. z 1983 nr 49 poz. 223 z późn. zm.) Sąd zasądził od oskarżonej na rzecz Skarbu Państwa kwotę 170,00zł tytułem kosztów sądowych, nie znajdując podstaw do zwolnienia jej od tego obowiązku.

1Podpis